Pedagog i psycholog

Psycholog
mgr Iwona Wontorska

Pedagog
mgr Monika Szewczyk

Psycholog i pedagog szkolny realizują swoje zadania poprzez:

  1. Indywidualne rozmowy z uczniami, rodzicami, nauczycielami i pomoc w:
  • radzeniu sobie z trudnościami dydaktycznymi, emocjonalnymi, rodzinnymi
  • dobrej komunikacji pomiędzy uczniem – rodzicem – nauczycielem
  • mediacjach w sytuacjach kryzysowych
  • wskazaniu adresów placówek pomocowych
  1. Praca z zespołem klasowym w zakresie realizacji zajęć i warsztatów stosownie do specyfiki klasy np. integracja zespołu klasowego, radzenie sobie z emocjami, dobre relacje, profilaktyka uzależnień
  2. Praca z grupami w zakresie trenowania umiejętności społecznych
  3. Diagnoza trudności adaptacyjnych, wychowawczych, emocjonalnych, rodzinnych.
  4. Współpraca z instytucjami wspierającymi opiekuńczo – wychowawczą funkcję szkoły.
  5. Działania profilaktyczne.
  6. Działania wolontariacie.

Serdecznie zapraszamy w sytuacji gdy:

  • Masz trudności w zrozumieniu tego, co cię spotkało
  • Czujesz się samotny wśród ludzi i niezrozumiany
  • Nie potrafisz zapanować nad emocjami
  • Przeżywasz trudności w szkole lub w domu

Ważne adresy:

Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna nr 2 w Radomiu

26-600 Radom ul. Toruńska 9
Tel. (48) 331 24 98

Ośrodek Interwencji Kryzysowej

26-610 Radom ul. Malczewskiego 20B

Tel. (48) 362 54 61

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej

26-600 Radom ul. Limanowskiego 134

Tel. (48) 360 87 01

Specjalistyczna Poradnia Rodzinna „Domowe Ognisko”

26-600 Radom ul. Malczewskiego 1

Tel: (48) 383 66 52

Ośrodek Wsparcia dla ofiar Przemocy w Rodzinie

Caritas Diecezji Radomskiej

26-604 Radom ul. Kościelna 5

Tel: (48) 365 29 29

KARAN Stowarzyszenie Katolicki Ruch Antynarkotyczny

26-605 Radom ul. Pułaskiego 9

(48) 360 24 63

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę

Telefon Zaufania 116 111

Oto 10 ważnych rad od człowieka, który za dzieci oddał życie.
Janusz Korczak

  1. Nie oczekuj, że twoje dziecko będzie takim, jakim ty chcesz żeby było. Pomóż mu stać się sobą, a nie tobą.
  2. Nie żądaj od dziecka zapłaty za wszystko, co dla niego zrobiłeś. Dałeś mu życie, jak on miałby ci się odwdzięczyć? Ono da kiedyś nowe życie, a jego dziecko następne.
  3. Nie mścij się na dziecku za swoje krzywdy, żebyś na starość nie jadł suchego chleba. Jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz.
  4. Nie patrz na jego problemy z wysoka. Życie daje każdemu według jego sił i możesz być pewien, że dla niego jest ono tak samo ciężkie jak dla ciebie, a może nawet i cięższe, gdyż nie ma jeszcze doświadczenia.
  5. Nie poniżaj!
  6. Nie zapominaj, że najważniejsze spotkania człowieka to spotkania z dziećmi. Zwracaj na nie więcej uwagi — nigdy nie wiemy, kogo spotykamy w dziecku.
  7. Nie zamęczaj się, jeśli nie możesz czegoś zrobić dla swojego dziecka. Po prostu zapamiętaj: dla dziecka zrobiono za mało, jeśli nie zrobiono wszystkiego, co było możliwe.
  8. Dziecko to nie tyran, który zawładnie całym twoim życiem. To nie tylko ciało i krew. To drogocenna czara, którą życie dało ci do ochrony i rozpalenia w niej twórczego ognia. To uwłaszczona miłość matki i ojca, u których będzie rosnąć nie „nasze”, „własne” dziecko, ale dusza przekazana na przechowanie.
  9. Naucz się kochać cudze dziecko. Nigdy nie wyrządzaj mu tego, czego nie chcesz, by robiono twojemu.
  10. Kochaj swoje dziecko takim, jakim jest — nieutalentowane, nieudane, dorosłe. Będąc z nim ciesz się! Chwile z dzieckiem to święto, które jeszcze u ciebie trwa.